Yamalı Sevdalar..

Yamaladım aşkları,

üst üste koydum

her şeyi,

anıların fotoğrafdaki yüzlerini..

Yağmurda ıslandım

titredim,üşüdüm.

Yine de vazgeçmedim.

Ayaklarımda ağırlıklarla,

yürümeye çalıştım.

Her tökezlediğimde,

Kalktım.

Kalkmalıydım

 Yaşamalıydım, yaşanacak ne kaldıysa,

Hayatta iki damla gözyaşım akmalıydı.

Belki 

sen giderken.

Akmadı,

Çünkü her şeyi öğretti bana hayat.

Yokluğunun penceresinde,

Yamalı sevdalar benim ki..

Kuşlarım çoktan uçmuş,

Mavi sonsuzlukta.

Penceremde yoklar.

Ağaçlar yapraklarını mı dökmüş?

Çocuklar bahçede oynarlarken.

Bugün günlerden neydi?

aylardan hangi ay?

Üşüyorum...

Elbiseler üstümde kat kat.

Peynir bağırıyor, miyav miyav..

Aldım kucağıma sevdim

Ellerinin kokusu sinmiş

beyaz tüylerine

Öptüm öptüm...

Senden kalan ne varsa,

Unutmalıydım..

Ama unutamadım..

Unutmayı öğretmeliydin bana,

Mevsimler yaza dönerken,

İçimdeki buzlar erimeliydi...

Güneşin en sıcak anında,

Üşümemeliydim..

Kolay mı unutmak ?

Bir anda seni...

Yamaladım gönlümün

kanayan yerlerini,

Ama sızıyorlar seni her

düşündüğümde....